“Door samen aan de regels te werken, wordt corona minder erg.”

In ‘En jij’ vertellen Lansingerlanders over hun leven in coronatijd. Deze week maken we kennis Muhammad uit Berkel.

Muhammad Ali komt uit Syrië, woont sinds vijf jaar in Berkel en Rodenrijs en leerde bijzonder snel de Nederlandse taal. Het bracht hem tot docent en taalvrijwilliger. In 2018 werd hij verkozen tot Taalheld van Nederland.

Wat is er voor jou persoonlijk veranderd sinds de komst van het coronavirus?

“Ik ben samen met mijn broer naar Nederland gekomen. Voordat het coronavirus er was, maakte ik altijd een gewoon praatje met onze familie in Syrië als ik hen belde. Ik vroeg hoe het met ze ging. Maar nu is het contact véél belangrijker geworden. Er is daar een andere maatschappij en cultuur waardoor de mensen weinig of niets horen van coronamaatregelen. Corona is daar wèl dus geef ik zoveel mogelijk informatie. Ik vertel wat ze beter wel en niet kunnen doen. Meestal via een WhatsApp video gesprek, maar dat kan alleen als zij elektriciteit hebben. Soms is dat maar een paar uur per dag. Als dat niet lukt gaan we gewoon bellen. “

Wat mis je het meest en hoe is dat te vervangen?

“Ik mis het ontmoeten met mijn vrienden. Ik zag al snel dat dit lang zou gaan duren en bedacht dat ik kan wandelen en fietsen om hen buiten te ontmoeten in plaats van thuis. Mijn netwerk is groot, ik heb Arabische, maar ook Nederlandse vrienden en vriendinnen. Ik ga ook weleens met iemand mee naar Ouddorp, daar is het niet druk. Dat vind ik fijn. Ik ben wel sportief dus ga ook naar buiten om te bewegen. Goed voor mijn gezondheid.”

Heb je zelf een creatieve oplossing bedacht?

“De school waar ik lesgeef aan nieuwkomers uit Syrië, Eritrea, China en Afghanistan, ging in maart dicht. Echt contact is het beste als je een taal wil leren, maar opeens moest ik online lessen geven. Mijn broer filmde mij en dat stuurde ik via WhatsApp naar de cursisten. Gelukkig ging op 2 juni de school weer open. Wel met coronaregels. Ik vind het belangrijk dat de mensen snappen waaròm die regels er zijn. Soms dragen ze mondkapjes omdat ze dat in hun omgeving zien maar weten ze niet precies waarvoor. Ik leg het dan uit in hun eigen taal, met hulp van een tolk.”

Is er een nieuwe kans op jouw pad gekomen?

Door corona gaan mijn ogen open met betrekking tot het schoonmaken. Dat is belangrijk. Ook dat leg ik uit aan mijn leerlingen. Ik denk dat ik wel aardig ben voor ze, maar ik moet af en toe streng zijn. Pas als iedereen duidelijk weet wat de bedoeling is met de coronaregels, word ik blij van het lesgeven. Ik merk dat de mensen dan ook blij zijn, ze vinden het minder spannend. Zo heb ik ook mijn eigen regels waardoor ik mijzelf en anderen bescherm: tijdens mijn lessen draagt iedereen een mondkapje.”

Heb je een waardevolle tip voor anderen?

“Blijf altijd positief. Probeer de regels te accepteren hoe moeilijk dat is. Door samen aan de regels te werken wordt corona minder erg. Dan kunnen we ook weer samen blij zijn.”

Tekst: Andrea van der Houwen
Fotografie: Ariane Kok