Nieuwjaarstoespraak burgemeester Van de Stadt

Op maandag 8 januari vond in het gemeentehuis de nieuwjaarsreceptie plaats. Tijdens deze avond keek burgemeester Pieter van de Stadt met zijn toespraak terug op het jaar 2023 en blikte vooruit naar 2024. Hierna werden traditiegetrouw de vrijwilligersprijzen uitgereikt. 

Tekst speech burgemeester Van de Stadt

Beste inwoners, ondernemers, vrijwilligers, raadsleden, collega bestuurders uit buurgemeenten en andere aanwezigen, van harte welkom bij de nieuwjaarsreceptie van de gemeente Lansingerland. Fijn dat u er bent!

Allereerst de beste wensen voor het nieuwe jaar!

Ik hoop dat u fijne feestdagen heeft gehad samen met mensen die u liefheeft. Of misschien wel alleen met een filmlijst en lekkere hapjes. Ook goed. Kerst is een moment van bezinning.

De jaarwisseling luidde een nieuw jaar voor ons in. 

2024.

Heeft u goede voornemens? Ik moet ze nog bedenken, suggesties zijn welkom! Alhoewel ik persoonlijk toch tevreden ben bij de Midzomeravondrun de 5 km en bij de Halve Marathon Oostland de 10 km te hebben gelopen. Die laatste in ruim 57 minuten. Mijn doel is nu de 10 km te lopen in een gelijk aantal minuten als mijn leeftijd in jaren. Zo werkt de tijd eens een keer in mijn voordeel!

En wat is er veel gebeurd in 2023. Ik kan onmogelijk alles opsommen. Voor de gemeenteraad had ik een lijstje gemaakt, en dat was te lang om te onthouden.

Belangrijkste is dat we met elkaar onze gemeente leefbaar, woonbaar en prettig hebben gehouden. En dat kunnen we alleen samen. U heeft in De Heraut kunnen lezen dat ik voor dit jaar heb gezegd: ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’.

Nieuwsuur sprak eerder deze week over ‘Het grote, wereldwijde verkiezingsjaar 2024: kantelpunt van de democratie?’ In landen waar bij elkaar opgeteld meer dan de helft van de wereldbevolking woont, gaan kiezers in 2024 naar de stembus. Maar tegelijkertijd beweegt de wereld zich juist weg van de democratie en richting autocratie. En we zien dat overal om ons heen, bekende voorbeelden als Rusland, Hongarije en Turkije, maar ook in het India van premier Modi of de Verenigde Staten waar Trump nog altijd goede kans maakt de verkiezingen te winnen. Als hij mee mag doen, maar intussen zijn er andere kandidaten opgedoken die nog een stapje verder lijken te gaan. Dit is één van de effecten van de sociale media, en met name de algoritmes daar achter. Mensen gaan zich meer binnen de eigen groep begeven. En die online wereld, wordt vervolgens hun echte wereld. Scheidslijnen van religie en ideologie, etniciteit en nationaliteit, stam en regio worden daardoor groter en men gunt elkaar minder. En uiteindelijk zie je haat ontstaan.

Haat is een vernietigende emotie, net als boosheid en wraak. Het brengt je niets. Zoals de inwoners van Israël en Gaza, in Oekraïne, Jemen en al die andere vooral binnenlandse oorlogen elke dag voelen. Ik hoop voor 2024 dat oorlogen en geweld mogen stoppen, en dat we in staat zijn naast elkaar te leven zonder elkaar dood te wensen of iets aan te willen doen. Naïef zult u misschien zeggen, maar hoop houdt ons op de been.

Het is daarom van belang de democratie niet alleen te koesteren, maar ook te verdedigen. In Europa, in Nederland en in Lansingerland. En dat doe je niet door de ander van alles te verwijten, maar door jezelf in te zetten voor de oplossing van vraagstukken die jou en anderen bezighouden. Zoals bijvoorbeeld onze raadsleden elke dag doen. Door te kijken wat je voor een ander kunt doen, zoals onze vele vrijwilligers elke dag weer doen. En om verdraagzaam te zijn naar de mensen om ons heen. Wat we allemaal echt nog wel wat beter kunnen doen. Kijk maar eens op social media hoe mensen daar los kunnen gaan. Of het geweld tegen hulpverleners en onze boa’s, niet alleen tijdens oud en nieuw. Waar ik me overigens enorm over kan opwinden. Een exclusieve groep mensen drukt een grote stempel op onze maatschappij en ondermijnt de democratie. Het heeft helemaal niets meer te maken met elkaar in elkaars waarden laten. Daar moet de overheid wat mij betreft echt krachtiger optreden. De wet geldt voor ons allemaal, altijd.

Bij wetten en regels, maar ook in de uitvoering daarvan is draagvlak vanuit democratisch oogpunt belangrijk.

Hier zijn onze raadsleden en bestuurders dagelijks mee bezig. Je moet keuzes kunnen maken in de politiek, omdat nu eenmaal niet alles gaat in een samenleving. We uiten onze mening en proberen anderen daarvan te overtuigen. En uiteindelijk wordt er besloten. Je houdt daarbij bijvoorbeeld wel rekening met gezondheidsaspecten, veiligheid van mens en dier, geld, wensen en verlangens van inwoners en ondernemers, diverse doelgroepen en gebruikers, maar ook met wet- en regelgeving. We proberen draagvlak te vinden voor soms moeilijke besluiten.

Ik denk zelf dat zaken stomweg verbieden niet werkt. Wel kunnen we afspraken maken over hoe we met zaken omgaan. Zoals met roken, openhaarden, vuurwerk, suiker, plastic, vliegverkeer en weet ik veel wat nog meer. Dit heeft tot gevolg dat de ene regel of besluit je ongetwijfeld beter zal bevallen dan de andere. Ik denk dat we het in Lansingerland heel aardig doen. Vuurwerk afsteken binnen een tijdslimiet is best lastig, maar we houden ons er nu aardig aan. En we zijn ook gezamenlijk goed omgegaan met de discussie over (Zwarte) Piet. Het tijdsbeeld is mede bepalend voor wat we nu okay of niet okay vinden.

De omgeving betrekken is een noodzakelijk onderdeel van draagvlak, omdat we het niet alleen moeten willen doen maar ook omdat we het nu eenmaal niet alleen kunnen doen. Participatie is wat anders dan protesteren. Participatie is meedoen om het beste besluit te krijgen. Participatie betekent dus niet ‘gelijk krijgen’. We kunnen het onmogelijk iedereen individueel naar de zin maken. De een wil een skatepark, de ander een hondenuitlaat veldje of een fietspad. Soms kan het, maar soms niet. De realiteit is vaak weerbarstig en hangt van diverse factoren af. Dat de uitkomst niet is wat je wilde, wil niet zeggen dat het participatieproces slecht is verlopen.

We zijn in goed overleg met de buurt gekomen tot een eerste opvanglocatie voor Oekraïners en spoedzoekers en werken in overleg met vele buurtbewoners aan een tweede. En ook de besluitvorming over de opvang van asielzoekers is in Lansingerland rustig verlopen. Zoals ik op de bewonersavond over LOO2 heb gezegd: het is niet mijn bedoeling mensen te overtuigen van de juistheid van een besluit, maar voor begrip. Als omwonenden uiteindelijk denken: ‘Als het zo gaat, dan moet het maar’, dan ben ik al heel tevreden. Laten we niet de illusie hebben om te denken dat de uitkomst van een participatietraject is dat de buurt unaniem staat te juichen.

Bouwen voor Oekraïners, voor arbeidsmigranten, voor statushouders en andere doelgroepen leidt wel eens tot ergernis bij inwoners: waarom wel voor hen en niet voor onze eigen kinderen? Maar zo is het niet.

Door te bouwen voor deze groepen, ontlasten we de reguliere woningmarkt. Nu houden bijvoorbeeld arbeidsmigranten reguliere huurwoningen, vaak juist de betaalbaardere woningen, bezet. Door voor hen te bouwen, helpen we ook onze eigen inwoners.

De krappe woningmarkt is gewoon een groot probleem. Niet alleen voor degenen die geen woning kunnen vinden, maar krapte leidt ook tot hoge prijzen. Zo zijn we allemaal een groter deel van ons inkomen kwijt aan wonen, aan huur of hypotheek. Het knelpunt is het aantal woningen dat er is, of beter niet is. Daarom is het onbestaanbaar dat het provinciebestuur de bouw van woningen op Bleizo blijft blokkeren. De provincie, die zelf heeft geconcludeerd dat die woningen noodzakelijk zijn, wil meer sociale en betaalbare woningbouw realiseren in Lansingerland. Ook ten bate van de regio. En heeft zelf al geconcludeerd dat een windmolenpark op Bleizo niet haalbaar en niet realistisch is. Maar toch gaan ze weer onderzoek doen. Onbestaanbaar en schandalig. Hier is het laatste woord zeker nog niet over gesproken. Lansingerland wil en kan bouwen, maar heeft daarbij wel de provincie nodig!

Het aller, aller belangrijkste voor de gemeente zijn haar inwoners, ondernemers, vrijwilligers, verenigingen, instellingen, kortom de mensen!

Zoals u altijd in De Heraut kunt lezen breng ik jaarlijks vele tientallen bezoekjes aan inwoners die 60-, 65- of zelfs 70-jaar getrouwd zijn. Dit zijn geen bezoekjes van 5 minuten, maar van een uur en vaak langer. Ik geniet daar erg van, want het is een tegenhanger van berichtgeving in media of sociale media. Vooral in die laatste lijkt het wel of er niets goed is in of aan Nederland. Bent u somber gestemd, dan zou u eens mee moeten gaan.

Werkelijk zonder uitzondering zijn deze oudere inwoners, vaak hier hun hele leven woonachtig, heel blij in Lansingerland te wonen. Bij hen ligt de focus wat er hier wel goed is. En dat is veel. We hebben veel mooie en goede woningen, goede scholen en sportvoorzieningen. De cultuurvoorzieningen maken ondertussen een inhaalslag, en dat mocht ook best. Groen en recreatie is goed voorzien en werkgelegenheid is er genoeg in Lansingerland zelf, of in de grote steden om ons heen, waarvan Rotterdam en Den Haag met auto, fiets en openbaar vervoer (meestal) goed bereikbaar zijn. En het is hier relatief veilig: inwoners geven daarvoor gemiddeld een 7,5, dus ergens tussen ruim voldoende en goed in. Boodschappen zijn in alle kernen goed te doen en het winkelen wordt in Berkel met de uitbreiding steeds beter. Dat gaat gepaard met steeds meer horeca en als ik naar het bezoek daarvan kijk, dan stelt u dat op prijs. Ik durf echt de stelling aan: Het is goed wonen in Lansingerland!

En dat komt ook zeker door U! Want zoals ik al zei: voor een goed Lansingerland zijn de vrijwilligers onmisbaar.

Vanavond is de uitreiking van de prijs vrijwilliger van het jaar. Als blijk van waardering en een groot dank u wel voor uw bijdrage en inzet. Zonder vrijwilligers kunnen veel activiteiten niet doorgaan. Denk aan sportclubs, activiteiten voor ouderen of EHBO’ers bij een evenement. Maar ook aan taallessen, fietslessen of boodschappen voor een ander doen. Sommige mensen zijn al jaren vrijwilliger en hebben een tomeloze inzet voor anderen. Bewonderingswaardig!

Ik ben trots op alle Lansingerlanders die onze gemeente een fijne plek maken om te wonen, leven en verblijven. Door betrokken te zijn, zich in te zetten voor onze samenleving en mensen te helpen. Dank u wel.

Lansingerlanders zijn sociale mensen. Het dorpse karakter kenmerkt onze gemeente. Daar liggen de wortels van de families die hier al generaties wonen, hier bedrijven hebben en waarvan de kinderen naar de scholen gaan en de verenigingen bezoeken. Maar hier worden ook nieuwe herinneringen gemaakt, door mensen die hier recent zijn komen wonen. Zij zien met eigen ogen hoe fijn het hier is. Goed bereikbaar, veel werkgelegenheid, de grote steden op steenworp afstand en groen. We hebben een toonaangevend Horti Science cluster, de parel van de glastuinbouw en het kennisdelen. Dat vind je toch alleen maar hier? Ik ben trots dat ik burgemeester mag zijn van Lansingerland.

Laten we gezamenlijk werken aan het versterken van de banden met buren, de wijken en de dorpen. Het ondersteunen van de lokale ondernemers en verenigingen. En het creëren van een omgeving waar iedereen zich thuis voelt. Waar je ook vandaan komt, waarin je ook gelooft en wat je gender ook is. Waar we elkaar gunnen om jezelf te kunnen zijn, met als enige grens de wet. Samen zorgen we ervoor dat je lekker kunt leven in Lansingerland!

Een gelukkig nieuwjaar gewenst aan u allen!