“Hopelijk kunnen we weer veel mensen blij gaan maken met onze mooie voorstellingen.”

In ‘En jij’ vertellen Lansingerlanders over hun leven in coronatijd. Maak deze week kennis met Mario van Vliet (52), voorzitter van Stichting Behoud ’t Web, één van de drijvende krachten achter Theater ’t Web en eigenaar van een communicatiebureau. Lees hier hoe de coronamaatregelen voor veranderingen in zijn leven hebben gezorgd, zowel zakelijk als privé.

Wat is er voor jou persoonlijk veranderd sinds de komst van het coronavirus?

“Ook ik ben met mijn gezin vaker thuis geweest. We hebben het gezellig gemaakt met elkaar. Het is wel relatief allemaal als je kijkt naar bijvoorbeeld de mensen in de zorg. Voor hen is het veel vervelender. Ik werk voornamelijk voor de tuinbouwsector. Daar was het in de beginfase van de coronatijd heel moeilijk, maar de sector heeft zich snel herpakt. Wat Theater ’t Web betreft kwam alles als een tsunami op ons af. Half maart moesten we voor de eerste keer een voorstelling afzeggen en daarna kwam al snel de volgende. Door de annuleringen kregen we er een hele boekhouding bij. Er volgde een drukke periode van bellen en mailen met artiesten, impresariaten, bezoekers en onze vrijwilligers. Veel overleg ook met ons bestuur, de gemeente Lansingerland en Bibliotheek Oostland, met de nadruk op de laatste. Alles van Theater ’t Web gebeurt hand in hand met de bieb. Zij zijn niet alleen onze huisbaas, maar ook onze partner op veel fronten.”

Wat mis je het meest en hoe is dat te vervangen?

“Mijn sociale contacten vielen in die eerste tijd opeens weg en ik heb mijn familie een tijd niet kunnen zien, wel veel gebeld. Alle vrienden uit mijn adresboek belde of appte ik en voor mijn gevoel heb ik miljoenen kilometers gefietst en gewandeld met een podcast op mijn oren. Maar wat ik het echt meeste miste, ook nu weer, is het teamwork met het op- en afbouwen in het theater. Dat is altijd heel gezellig. Het samen eten met de artiest, voorafgaand aan de voorstelling, is steeds weer een bijzonder moment. Aan het eind van de avond zitten we altijd nog even gezellig bij elkaar. Dat alles mis ik ontzettend.”

Heb je zelf creatieve oplossingen gezocht?

“Uiteindelijk zijn tot afgelopen zomer alle voorstellingen afgelast, maar in september gingen we weer open met maximaal dertig mensen in het pand. Toen bleek dat dertien keer twee stoelen verkopen vaak meer werk kost dan tachtig losse zitplaatsen. Maar ook dat is gelukt en de zaal is gezelliger gemaakt met kaarslicht en opgevuld met bijzettafeltjes. Daarna moesten we helaas opnieuw sluiten, maar we hopen snel weer open te kunnen.”

Is er een nieuwe kans op je pad gekomen?

“Onze vrijwilligers zijn het grootste kapitaal dat we hebben. We waren juist op weg om een sterke band met elkaar op te bouwen. Het plan is, als dat mogelijk is met de coronaregels, om vanaf eind november met enige regelmaat leuke en nuttige workshops te organiseren voor kleine clubjes vrijwilligers. Zonder corona hadden we dit niet nu al bedacht.”

Heb je een waardevolle tip voor anderen?

Alles wordt natuurlijk ‘minder’ met corona, veel minnetjes. Dan is bezig zijn met iets dat een plusje oplevert alsof de zon in je gezicht schijnt. Dat merken we ook in het theater. Hopelijk kunnen we weer veel mensen blij gaan maken met onze mooie voorstellingen.”

Tekst: Andrea van der Houwen
Fotografie: Ariane Kok