Afscheid Gemeentedichter Mark Boninsegna

Op 30 januari, tijdens een muzikale talkshow in Theater ’t Web, in de Poëzieweek, heeft wethouder Cultuur Titia Cnossen afscheid genomen van Gemeentedichter Mark Boninsegna. Zij bedankte hem voor zijn inspiratie en creativiteit en overhandigde hem de gedichtenbundel ‘Poëzie is in de buurt’, met al zijn werk als Gemeentedichter van Lansingerland.

Mark Boninsegna werd eind 2018 verkozen tot eerste gemeentedichter van Lansingerland. Hij kreeg de opdracht om via zijn gedichten actuele thema’s onder de aandacht te brengen, cultuur te verweven in belangrijke (herdenkings)momenten en op deze manier inwoners enthousiast te maken voor poëzie en literatuur.

Wethouder Titia Cnossen benadrukte de belangrijke bijdrage van Mark bij het op de kaart zetten van poëzie en literatuur in Lansingerland. “Vanaf november 2018 bracht Mark met zijn gedichten actuele thema’s onder de aandacht en maakte hiermee velen enthousiast voor poëzie. Hij is in zijn rol als gemeentedichter en als bekend literair persoon een echte stimulans geweest voor Lansingerlands schrijverstalent. Hij heeft zijn rol als gemeentedichter met verve vervuld. Vanwege corona heeft hij niet twee maar zelfs drie jaar zijn poëtische kijk op Lansingerland met ons gedeeld. Zijn gedichten waren soms prikkelend en kritisch, dan weer verhalend en romantisch en verschenen op gedenkwaardige momenten. Er ligt een mooie collectie aan werk waaraan de inwoner van Lansingerland inspiratie, troost en trots kan ontlenen. Deze collectie is nu gebundeld in de speciale uitgave ‘Poëzie is in de buurt’, in beperkte oplage te verkrijgen via Bibliotheek Oostland, vestiging Bleiswijk én Berkel en Rodenrijs.”

U kunt Mark en zijn werk blijven volgen via zijn website.
Het laatste gedicht dat Mark als gemeentedichter schreef, leest u hieronder. Ook dit is opgenomen in de gedichtenbundel.  

Alfa zonder omega

er werden pleinen herboren
en stations geboren
katten reisden met metro’s
en de wereld leek stil
de drang naar vernieuwing
bleef zich doorontwikkelen
en we omarmden de natuur
zoals Gaia ons omarmde
we dansten en zongen
op festivals en feesten
en huilden bij herinneringen
aan momenten nooit vergeten
we schreven nieuwe verzen
met een pen gedoopt in het inkt van ons hart
en beleefden samen de wereld zonder eind
van ons Lansingerland